Tussen de grootste steden rijden bussen, maar verder bestaat het openbaar vervoer tussen steden en dorpen hier voornamelijk uit trotro's: minibusjes die vertrekken van zodra ze volzitten. Een juistere beschrijving is misschien gewoon alles met vier wielen wat op soms wonderbaarlijke wijze nog vooruitkomt. Afdankertjes uit Europa natuurlijk ( zie 'Vandeneynde en zonen', 'meubelmakerij Vervliet' of zelfs een oude 'krankenwagen'), waar dan raampjes in gelast zijn en bankjes geinstalleerd. Met zitjes die standaard te klein gemaakt zijn voor de achterwerken van de Ghanese mama's, waardoor jij er dan nog met een halve bil op kan :-). Echt elke vierkante centimeter wordt benut met klapstoeltjes, en geen sprake van beenruimte natuurlijk. De trotro moet en zal volzitten alvorens hij vertrekt, en vol is echt vol, desnoods nog extra op t dak, en zo kan het zijn dat je om zes uur al in dat busje zit en dat het twee uur later nog niet vertrokken is.... en net als je denkt dat er nu echt niemand meer bijgeraakt, moet je toch weer plaats zien te maken voor drie nieuwe passagiers.
En daar ga je dan voor de volgende uren, over hobbelige zandweggetjes. Sommige van die busjes lijken wel elk moment uit elkaar te kunnen vallen, een vering hebben ze geen van allen nog, af en toe gaat de schuifdeur niet meer toe en moet iemand die heel de weg tegenhouden, en de achterdeuren worden wel met een touw vastgebonden zodat er nog extra bagage bijgepropt kan.
Maar geen nood! Een opschrift als 'guaranteed by God' of 'Jesus is in controll' compenseert wel voor dit alles :-) Of nog beter, zoals enkele dagen geleden, toen er een man rechtstond in het 'middenpad' van het busje, wegens plaatsgebrek noodgedwongen tussen men benen. Dacht dat die gewoon de plaatsen aanwees, om zoveel mogelijk te kunnen stapelen, maar neen hoor, begint die trotro te rijden en haalt ie de bijbel boven om er voor een half uur uit voor te lezen!
Nuja, misschien moet k maar gaan geloven dat t helpt, want buiten slapende benen en een stijve poep overal al veilig geraakt!
10 comments:
Maaike
Op basis van je verhalen en foto’s kunnen we er stilaan beelden bij verzinnen: vb. dat van een “sliminga”, als een sardine samengeperst in een tot “trotro” omgebouwde “krankenwagen”, met een stel tweedehandstassen.op de schoot, de zak met snoep angstvallig weggeborgen en “dasiba” roepend naar de zwaaiende kinderen.
Gisteren hebben wij tot twee maal toe zonder elektriciteit gezeten en had de trein weer eens 5 minuten vertraging; en wij ... uiteraard helemaal van ons melk, want stroom en stiptheid wordt hier als vanzelfsprekend beschouwd. Misschien hebben ook wij eens nood aan een Afrikaans bad met “lights off”- en “African time” toestanden.
Veel plezier op je rondreis met Dominiek en Delphine en hopelijk vind je genoeg inspiratie voor meer van die verhalen vol verwondering vanuit Ghana.
Je pa.
hey Mieke Maaike how R thou in den afric? volgens wat ik met mijn beperkte internet talent op je blog heb kunnen volgen nog steeds behoorlijk alive n kickin" which is good.ik vermoed dat je snoepreisje nr ghana je voor alijd van je hondenfobie heeft afgeholpen. wegens geen zin om nog verder te typen ga ik het hierbij laten alleen nog ff melden dat je plaats in de taart nog steeds verzekerd is en dat ik onze gesprekjes nu wel echt begin te missen dus kom maar wat vroeger terug:)
Beste Maaike,
je pa is op zijn werk niet te stoppen over jouw avonturen ; eenmaal hij begint, is hij niet meer te stoppen ... (maar dat zal je wel kennen) : ik heb je blogadres al twee keer gekregen, dus ik moet er nu wel echt iets mee doen.
Heb er zelf een aantal (kortere en al > 10 jaar geleden) avontuurlijke uitstappen opzitten in China, Vietnam en Indonesië/Borneo : geniet met volle teugen en sla het op je harde schijf in je hoofd op (dat is veel beter dan foto's, maar moeilijker te delen).
Enjoy, but be careful (een ongeluk zit soms in een klein hoekje of in een gebroken vooras van een aftandse bak) !
Have fun !
Jan
hey maaike,
blij te zien dat alles daar nog op wieltjes loopt, al is het maar op een paar 'kramiekele'.. heb trouwens eens door al je posts en foto's gebladerd en kmoet zeggen, die ananassen gaan je goed af. misschien meenemen op je terugweg en een nieuwe trend starten? in ieder geval; beste wensen (zoals ze zeggen) en doet da daar nog goe (ook zoals ze zeggen)
groetjes & x !
hey maaike,
niet echt dagelijks maar +/-2-wekelijks volg ik je verhalen en lees ik mee. Ik kijk met vol spanning uit naar je volgende (gedeelde) post. De bedenkingen van "onze leuvenaar" in ghana... Veel plezier en een gelukking nieuwjaar!
Hey Maai,
Ook nog eens in 1 keer door al je berichtjes gelezen, met bewondering en verwondering, maar vooral zeer geboeid. Miljaar, gij kunt goed schrijven... Nog mijn ietwat late beste wensen voor een fantastisch 2007 en drie dikke kussen mogen natuurlijk ook niet ontbreken: zeg maar tegen fien of domi dat ze die overdragen! Die moeten er nu toch al, als ik mij niet vergis, bijna een weekje zijn, nietwaar? Ook veel liefs voor hen natuurlijk en domi.... twordt misschien nog eens tijd om af te spreken he, ik weet bijna niet meer hoe ge eruit ziet...
dikke kussen!!!!
karen x
hallo,
eindelijk ontdekt hoe ik kan antwoorden, mailen naar jou. (Mijn blogg-kennis is dus niet wat het zou moeten zijn he)
Het is leuk om iets van jou te lezen en weg te dromen bij fotootjes van zon en ananas. hoe meer ik lees, hoe meer iik stiekem (alhoewel het is al niet meer zo stiekem) jaloers ben.
De reisgids heb ik al. En ooit, als de kinnekes groot zijn en de man mee wil, ga ik ook eens naar Afrika.
Voorlopig is t al leuk om uw avonturen te lezen.
Doe da nog goed en ... geniet !!!
Kristel, Wim, Gitte en Warre
Ja . Eindelijk eens gevonden hoe dat hier werkt .
Wel Maaike ,
N.Ludo zegt altijd dat we eens een reactie moesten schrijven, en kijk eens aan .
Ik kan trots vertellen dat mijn nicht in Afrika zit ;)
Khoop da je'r veel mooie momenten beleefd . En een gelukkig nieuwjaar x
ook de Groetjes van Karla en Mieke
Dikke Kus , Wilke x
Hey Maaike,
ik heb al volop genoten van je straffe verhalen uit Afrika, amaai. Ge weet daar precies wat te doen!!!
De cultuurshock lijkt me enorm en de YARO-lessen lijken me ook al niet zo voor de hand liggend om te geven... .
Ik ben al benieuwd naar je volgende avonturen! Amuseer je daar nog!!!
Laat, maar toch, een subliem 2007 gewenst! Tot binnenkort. Philippe, x x
Maai, na een trip door het hypergeorganiseerde en te gemakkelijke Amerika klinken jouw verhalen nog romantischer! Hoe wild waren de dieren op safari? Wacht vol ongeduld op de foto's van Fien en Domi...Dat de laatste maand even fantastisch mag zijn als de vorigen! Zoen x.
Post a Comment