Laatste weken iets te veel in ziekenhuizen moeten zijn. Voor het werk een vragenlijst binnenbrengen en weer ophalen (wel, poging tot, natuurlijk is die na meerdere beloftes en afspraken nog niet ingevuld), op zich al geen prettige bedoening om door die gangen te lopen en ogen open te trekken. Maar nog minder prettige ervaringen waren de bezoekjes aan de children's ward, waar men zieke gastbroertje van 1 en de mama nu al een week verblijven...
Geen zin om nog maar aan een omschrijving te beginnen, wel effe bekomen en ongelooflijk opgelucht zuchten bij de bedenking dat mijn buikpijnaanval zich geen 10 dagen later aandiende...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment