Friday 9 February 2007

Tungteya



Afgelopen weken wat nieuws op het werk: focusgroep-gesprekken in communities omtrent gezonheidsbehoeften, en meer bepaald reproductieve gezondheid. (kijken wat de noden zijn, kwestie van geen urinoirs te gaan neerplanten die dan louter als hok voor de geiten gebruikt blijken te worden) Zag ik ongelooflijk hard zitten, topc-lijsten voorbereiden, communities selecteren (de meest grappig klinkende namen, aheum, heel wetenschappelijk verantwoord). Enkel een klein detail over het hoofd gezien: verder dan "hello" reikt het Engels van de meeste mensen daar niet, en mijn Dagbani niet verder dan "antire". Maar Albert en Sunday zijn fantastische tolken, de participatie van de bevolking daar ligt waarschijnlijk een pak hoger omdat er "een witte" bij is (net als de manager van de National Health Insurance die na vier pogingen enkel een vragenlijst begint in te vullen om achteraf men nummer te kunnen vragen), en alles bij elkaar een geweldige ervaring!
Amper een klein half uurtje rijden vanuit het centrum van Tamale, en een totaal andere wereld. Hutjes, zand, niks elektriciteit of toilet, en (drink)water dat soms kilometers verderop uit een vuile poel gehaald moet, op het hoofd, door de vrouwen natuurlijk. Bij aankomst begroeting van de chief met een fles gin of cola-beans, languit op zen geitenvelletje voor zen reuze-compound (groot genoeg voor de 7 vrouwen plus al hun kinderen). En alle kinderen van het dorp die zich verzamelen rond de sliminga en ook tijdens de interviews - letterlijk - met geen stokken weg te krijgen zijn.
Eerst gesprekken met de mannen apart, veel gestaar... en terwijl ik vond dat ik best zedig gekleed was met een rok tot over de knieen en T-shirtje met korte mouwen, op 1 plaats achteraf de opmerking gekregen dat ik volgende keer als ik op bezoek kom maar een lange broek moet aantrekken en men armen bedekken, want zo zag ik er te verleidelijk uit... ook op tijd gezegd.
Maar onderarmen en onderbenen... borsten daarentegen zijn helemaal geen probleem zo blijkt, de vrouwen halen tijdens de gesprekken om beurten hun borst boven om hun baby te voeden terwijl er drie mannen op het bankje tegenover hun zitten. Of staan er voorovergebukt mee te zwaaien tot hun peuter ze in zijn mond steekt... bizar tafereel. Zo ook de man die wijdbeens met korte broek, en duidelijk zonder ondergoed, tegenover mij zat... jakkes, tot zover ook wat ik hier aan bevestiging gezien heb van 'de mythe' :-)
Verder een nieuwe Dagbani-naam gekregen van een groep vrouwen: Tungteya, en een stuk of drie aanzoeken van vrouwen die me sympahtiek vonden en wel wilden dat hun man mij erbij zou nemen als tweede, derde of vierde vrouw... het is eens wat anders, maar toch maar een mooie smoes bedacht en vriendelijk bedankt.

2 comments:

Unknown said...

Haha, de mythe. We zouden daar voor eens en altijd toch eens duidelijkheid in moeten scheppen hé?
Hopelijk kan je nog meer dergelijke tochtjes doen. Met lange broek.
Kus

Anonymous said...

Waw, Maai!

Gewoon in die communities kunnen gaan vragen hoe het allemaal zit - exciting! ... kom gij maar onderzoek doen bij ons - socio of antropo, maakt niet uit: 1 of 2 gangen van mij af.