een berichtje over het werk hier, eindelijk, want ik ga hier tijdens de week wel degelijk werken. maar alles op zen Ghanees natuurlijk... vandaar ook de vertraging van deze post.
ik werk hier bij YARO, Youth Action on Reproductive Order. Zij houden zich met verschillende dingen bezig, maar wat ik vooral ga doen, of vanaf nu ook mee bezig ben, is workshops geven rond seksuele en reproductieve gezondheid aan studenten uit het middelbaar onderwijs. zij komen op vrijwillige basis, na de schooluren en zelfs nu het vakantie is. YARO bestaat vooral uit Albert en Sunday, twee echt heel toffe kerels en geweldig gemotiveerd, allebei leerkracht en buiten de uren voltijds met YARO bezig, en dan is er ook nog een stagiaire secretaresse, maar meer dan zitten, liggen, eten en naar de wc of naar buiten lopen heb ik haar nog niet zien doen :-) maar dat is hier ook niets opzienbarends of zo.
de eerste week zijn we al onmiddellijk naar een school hier gegaan om me voor te stellen en te vragen wie er naar de meetings wou komen, ongelooflijk veel respons, en uiteindelijk voor elke dag van de week een groep gevormd van een 25 studenten. Eind vorige week zou ik dan normaal met de workshops beginnen, maar elke dag opnieuw bleek er wel een reden te zijn waarom t niet kon doorgaan, frustraties alom, tot gisteren eindelijk.... meeting 1 met een eerste groep, introductie.
en ik moet zeggen, nog niet zo simpel... eerst is er t taalverschil, maar daar valt nog makkelijk aan te verhelpen, maar dat cultuurverschil.... dat wordt andere koek.
leerlingen van 13 jaar zitten bovendien ook gemengd met leerlingen van 18 jaar in de klas (is hier naar niveau en moment van beginnen met school), en dus ook in die groepen. er komen kinderen van 13 jaar naar de bijeenkomst waarvan je denkt 'moet ik daar in godsnaam mee over seks gaan praten?', maar eens die een beetje loskomen en hun mond opendoen...
en om een klein beeld te schetsen: voor de eerste bijeenkomst, om de sfeer wat los te maken, met veel gegiechel en gelach spelletje pictionary en uitbeelden gespeeld. 'raping' uitbeelden was geen enkel probleem, maar vooraleer er iemand 'kissing' of 'hugging' wist te raden...
4 comments:
Hi Maaike,
Ik zie dat je dat Ghana-way of life al helemaal te pakken hebt.
IK beleef het weer allemaal opnieuw.
Grappig hoe herkenbaar je ervaringen zijn!
Geef die deegballen nog wat de tijd en geloof het of niet ma na 3-4 maanden ga je ze zelfs lekker vinden.
Hoe zit het met de huwelijksaanzoeken en pennevrienden?
Sta er niet verrast van als je na 1 jaar plots post krijgt van een van de kindjes. Geef hen gerust je echt adres, niet westers wantrouwig zijn.
Ruth
hye maaike,
zo te zien en horen heb je het daar wel naar je zin :-)
hoe gaat het verder met de puppy's in je 'doushe'?
hopelijk komen er leuke eindejaarstijden aan ook, tis eens iets anders, kerst enzo in volle zon
geniet ervan en groetjes op YARO en CID!
*
Kaat
Hoi Maaike,
Mij ken je misschien, maar ik moet je heel veel groetjes doen van die gekke Vincent. Flikken en PC's blijkt nog steeds niet echt goed samen te gaan en hij excuseert zich dat hij niet vroeger wat liet weten! Vanaf nu ben ik dus zijn boodschapper! Heel veel plezier daar in Ghana, geniet van de African Way, deze vind je nergens anders!
Groetjes dus van Vincent en van mij ook!
Elisa
Hey Maaike, laat geen kinderen afslaan. Doe maar even streng als je hier bent. Alle respect voor culturen, maar niet voor zo'n toestanden! Maar mss moet ik eerst een ginder zijn voor ik daarover uitspraken kan doen. Maar toch, ik werd nu al kwaad, bij het lezen van de tekst. Zeg het ze maar eens. En ik kijk er naar uit om de onderwijs-gang-van-zaken eens van dichtbij te zien.
En maak je nu al maar mooi!
ciao
deums
Post a Comment