hello sliminga hello

hoe bezweet en vuil je er ook bijloopt of fietst, als white lady of 'sliminga' lijk je steeds wel prinses Mathilde te rijk! langs alle kanten 'hello'-geroep en zwaaiende handjes.
op een doordeweeks fietstochtje naar t werk, wat zo'n dik kwartier in beslag neemt, wel 50 kinderen die je hello zeggen, naar de kant van de weg hollen om je na te zwaaien, of simpelweg aan je bagagerek komen hangen. de oudere bevolking en de vrouwen wensen je soms vriendelijk 'dasiba' (goeiemorgen) wanneer je ze kruist. en in een dorpje of meer afgelegen plaatsje brengt een moeder haar kinderen wel eens tot bij jou zodat ze eens een blanke huid van dichterbij kunnen zien, en liefst ook eens voelen. of als je ergens zit wordt een kind door een iets rijkere Ghanees op je schoot gedropt voor een kiekje met een blanke meid als versiering.
maar dan komen we bij de jongemannen.... zowat iedereen wil je vriend zijn, haha. lees: alle mannen hopen op een relatie met een Europese, en zo op een verhuis naar het beloofde land. nuja, kan je het iemand kwalijk nemen? maar daardoor kan je nergens op je gemak op iemand staan wachten, bij de fietsenmaker je band laten herstellen, ergens alleen wat gaan drinken, aan een kraampje een ei laten bakken of gewoon ergens voorbijlopen of fietsen. er komt altijd wel iemand naar je toe (soms schat ik ze niet ouder dan 15) met de meestal standaard zinsnede 'I want to be your friend', en dat het is omdat je er sympathiek of mooi uitziet en dat ze sociaal zijn en graag nieuwe mensen leren kennen, en dan willen ze je telefoonnummer. mmm....
maar in elk geval, aan aandacht geen gebrek hier!